“Ashanti, blad voor en door Surinaamse vrouwen en daaronder een foto van drie vrouwen met een megafoon en een tekstballontje waarop in het Sarnami staat: ‘Word wakker Surinaamse vrouwen!’ (Ham Sab Sarami auraton jago!) De onderwerpen in Ashanti liegen er niet om. Het ging over institutioneel racisme, heteronormativiteit, relaties hebben met meerdere mensen tegelijk, recht op abortus, het oprukkende fascisme in Nederland, de verzorgingsstaat, de gevolgen van kolonialisme, vrouwen in Palestina en de onafhankelijkheid van Suriname.
…
Bij Ashanti noemden ze intersectionaliteit ‘drievoudige achterstelling’: op basis van kleur, klasse en gender (ze spraken destijds van sexe). Nadat Kimberlé Crenshaw daar in 1989 de term intersectionaliteit aan verbond, werd het concept bij het bredere publiek bekend. Maar intersectionaliteit is vaker vastgesteld; de zwarte lesbische socialistische organisatie Combahee River Collective uit Amerika sprak eind jaren 70 al van interlocking systems of oppression (gekoppelde systemen van onderdrukking). Later in 2001 kreeg intersectionaliteit benamingen als; caleidoscopisch denken en kruispuntdenken door Gloria Wekker, Nancy Jouwe en Maayke Botman.
Parallellen met nu
Er was vier decennia geleden veel om voor te strijden en de paralellen met het huidige activistische klimaat zijn snel getrokken. Ook nu staan institutioneel racisme, de strijd voor Palestina, het recht op abortus en de bedenktijd, intersectionaliteit, seksuele grensoverschrijding en de heteronorm in de samenleving weer op de agenda.”
